2025, Volume 2, Issue (II/2025)
Addressing loneliness in children and youth: lessons learnt from the activities of amateur artistic movements
Marzena Barańska1, Katarzyna Plebańczyk1
-------------------------------------------------------------------------------------------------
1Department of Management and Social Communication, Jagiellonian University
Full text
Streszczenie
Contemporary youth are increasingly experiencing loneliness as a consequence of socio-cultural transformations, the loosening of familial bonds, the digitalisation of everyday life, and a decline in meaningful interpersonal relationships. This phenomenon carries significant psychological and social implications, affecting the emotional and identity development of young people. The aim of the presented study was to explore the role played by amateur artistic groups in counteracting the loneliness of children and adolescents, and in fostering social connections. Based on the analysis of statements from instructors conducting artistic activities in cultural institutions and schools, the study identified symptoms of loneliness, compensatory mechanisms employed by young participants, and strategies for building community and relationships within creative collectives. The findings indicate that such groups serve not only an educational function but also a quasi-therapeutic one, acting as spaces for managing social relationships. The presence of an engaged adult – an instructor who consciously cultivates an environment grounded in trust, cooperation, and acceptance – plays a pivotal role. On the one hand, this approach contributes to the creation of inclusive and safe spaces where young individuals can express emotions, build identity, and form social bonds; on the other, it facilitates personal transformation among participants. The conclusions suggest that amateur artistic groups represent a vital tool for managing the emotional social capital of young people, mitigating exclusion and supporting processes of social integration. The authors advocate for the recognition of these groups not merely as leisure activities, but as essential components of the mental health support system for children and adolescents. Furthermore, they call for critical reflection on funding models, training pathways, and cross-sectoral cooperation to enhance the effectiveness and accessibility of such initiatives.
Słowa kluczowe
samotność, wielość funkcji amatorskich grup artystycznych, zarządzanie relacjami, zarządzanie kapitałem społecznym
Wychodząc naprzeciw samotności młodego człowieka – lekcje z działalności artystycznych ruchów amatorskich
Summary
Współczesna młodzież coraz częściej doświadcza samotności będącej wynikiem przemian społeczno-kulturowych, rozluźnienia więzi rodzinnych, cyfryzacji życia czy deficytu relacji międzyludzkich. Zjawisko to niesie ze sobą poważne konsekwencje psychiczne i społeczne, wpływając na rozwój emocjonalny i tożsamościowy młodych osób. Celem zrealizowanego badania było podjęcie próby zrozumienia roli, jaką w przeciwdziałaniu osamotnieniu dzieci i młodzieży i budowaniu relacji społecznych pełnią amatorskie grupy artystyczne. Na podstawie analizy wypowiedzi instruktorów prowadzących zajęcia artystyczne w instytucjach kultury i szkołach, zidentyfikowano symptomy samotności, mechanizmy jej kompensacji oraz sposoby budowania wspólnoty i relacji w grupach twórczych. Wyniki badania pokazują, że grupy artystyczne pełnią funkcję nie tylko edukacyjną, ale także quasi-terapeutyczną i są miejscem zarządzania relacjami społecznymi. Kluczową rolę odgrywa tutaj obecność zaangażowanego dorosłego – instruktora, który świadomie kreuje środowisko oparte na zaufaniu, współpracy i akceptacji. Z jednej strony wpływa to na tworzenie inkluzywnych i bezpiecznych przestrzeni, w których dzieci i młodzież mogą wyrażać emocje, budować tożsamość i relacje społeczne, z drugiej zaś na transformacje uczestników. Wnioski z badań prowadzą do konkluzji, iż amatorskie grupy artystyczne są istotnym narzędziem zarządzania społecznym kapitałem emocjonalnym młodych ludzi, przeciwdziałając ich wykluczeniu i wspierając procesy integracji społecznej. Autorzy podkreślają konieczność uznania amatorskich grup artystycznych za ważny element systemu wsparcia psychicznego dzieci i młodzieży, a nie jedynie za formę spędzania wolnego czasu. Jednocześnie apelują o refleksję nad formami finansowania, szkolenia i współpracy międzysektorowej, które mogłyby zwiększyć skuteczność i dostępność tego typu inicjatyw.
Keywords
relationship management, the multiple functions of amateur artistic movements, loneliness, social capital management